دندانپزشکی کودکان

از بدو تولد ، لثه های نوزاد خود را با آب و پارچه تمیز یا مسواک نوزاد تمیز کنید. به محض رویش اولین دندان ، روزی دوبار با خمیردندان حاوی فلوراید و مسواک نرم مسواک بزنید.

در صورت وجود تورم ، دهان کودک خود را با آب گرم آبکشی کرده و از کمپرس سرد استفاده کنید. هرگز آسپرین را روی دندان کودک خود نگذارید. ممکن است برای تسکین درد ، دوز نامناسب داروی مسکن بدون نسخه را به فرزند خود بدهید. بلافاصله با دندانپزشک اطفال خود تماس بگیرید.

آکادمی دندانپزشکی کودکان آمریکا و انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کنند برای کودکان زیر 3 سال از مقدار خمیر دندان اسمیر و برای کودکان 3 تا 6 سال از یک عروسک اندازه نخود استفاده کنید. والدین باید به فرزندان خود بیاموزند که خمیر دندان را به محض بزرگ شدن به اندازه کافی تف کنند.

پوسیدگی دندان می تواند زود شروع شود و یکی از شایع ترین دلایل آن پوسیدگی دوران کودکی است (که قبلاً پوسیدگی پرستاری یا پوسیدگی شیشه شیر کودک نامیده می شد). از خواباندن کودک خود با یک بطری شیر یا آب میوه خودداری کنید. اگر کودک شما عادت دارد که با یک بطری یا یک لیوان شیرین بخوابد ، آن را فقط با آب پر کنید. دندان های کودک خود را مرتب مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و کودک خود را نزد دندانپزشک اطفال ببرید.

دندانپزشک شما ممکن است کودک شما را به یک متخصص ارتودنسی ارجاع دهد در صورتی که مشکلاتی را در بایت کودک شما مشاهده کند. با این حال ، انجمن ارتودنتیست های آمریکا (AAO) توصیه می کند که بهتر است کودک شما حداکثر تا 7 سالگی توسط متخصص ارتودنسی ارزیابی شود.

توصیه می شود والدین نوزاد خود را به محض رویش اولین دندان و بیش از اولین تولد او نزد دندانپزشک اطفال ببرند. دندانپزشکان اطفال می توانند علائم اولیه پوسیدگی دندان (که به آن حفره یا پوسیدگی نیز گفته می شود) را تشخیص داده و توصیه های ارزشمندی را در مورد بهداشت دهان و دندان ، رشد دهان و صورت ، تغذیه ، عادات دهانی (استفاده از پستانک ، شستن دهان ، تنفس دهان) ، تغذیه با شیر مادر ارائه دهند.

کودکان خردسال مهارت لازم برای مسواک زدن موثر را ندارند. والدین با تشویق کودکان می توانند از نخ دندان کشیدن و مسواک زدن فرزندان خود تا حدود 7 تا 8 سالگی نظارت کنند.

دندان های شیری  کودک شما نه تنها به کودک اجازه می دهد تا بطور طبیعی غذا را  بجود و به وضوح صحبت کند ، بلکه فضا را برای دندان های دائمی که در زیر آنها رشد می کند ، ذخیره می کند.

حفره روی دندان های شیری کودکان می تواند به بافت های اطراف گسترش یابد و باعث تورم و درد شود. عفونت همچنین می تواند به دندان دائمی که در زیر آن ایجاد می شود آسیب برساند یا به اعصاب عمیق برسد که بعداً ممکن است به کانال ریشه نیاز داشته باشد.

در بسیاری از موارد طبیعت از این وضعیت مراقبت می کند. زبان با رویش دندان های جدید را به جلو می راند و باعث لایه برداری دندان های شیری می شود و نیازی به درمان نیست. با این حال ، شرایطی وجود دارد که دندان های شیری باید کشیده شوند. اگر نگران هستید ، از صحبت با دندانپزشک اطفال خود دریغ نکنید.

سیلانت های دندانی با محافظت از شیارها و چاله های روی سطوح جویدن دندان های کودک کار می کنند. سیلانت ها این شکاف ها را می پوشانند و بقایای مواد غذایی را که ممکن است گرفتار شوند و روی دندان ها جمع شوند ، می بندند. برنامه سریع ، بدون درد است و فقط یک نوبت می گیرد.

پوسیدگی همیشه علائم ایجاد نمی کند. ممکن است کودک نسبت به برخی غذاها یا نوشیدنی ها احساس درد یا حساسیت کند ، اما این علائم از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. مواردی وجود دارد که ما بیمارانی را می بینیم که اصلا نمی دانند دچار پوسیدگی هستند و به همین دلیل است که معاینات منظم اهمیت دارد.

پوسیدگی ها اغلب به صورت لکه های سفید گچی ایجاد می شوند که روی دندان ها ایجاد می شود و به دنبال آن تغییر رنگ زرد یا قهوه ای روشن ایجاد می شود. با عمیق تر شدن حفره ، رنگ تیره تری از قهوه ای به سیاه تبدیل می شود. در صورت مشاهده هر یک از این موارد روی دندان کودک خود ، با دندانپزشک اطفال صحبت کنید.