تقریباً همه افراد در دوره ای از زندگی خود دچار بوی بد دهان یا بوی بد دهان شده اند. با این حال، برای برخی افراد، این یک نبرد روزمره است که بر روابط شخصی و کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی می گذارد.
مطالعات نشان می دهد که بوی بد دهان یک نفر از هر 4 بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، جای تعجب نیست که فروشگاه‌ها و داروخانه‌ها مملو از مواد شستشو، آدامس و نعناع ساخته شده برای مبارزه با این بیماری هستند. با این حال، بسیاری از این موارد فقط به طور موقت مشکل را می پوشانند و واقعاً علت را برطرف نمی کنند.
دلایل رایج بوی بد دهان چیست؟
عدم رعایت بهداشت دهان و دندان
بیماری های دهان مانند پوسیدگی دندان و بیماری لثه
خشکی دهان یا خشکی دهان
برخی مواد غذایی مانند پیاز، سیر و کاری
سیگار کشیدن یا استفاده از تنباکوی بدون دود
شرایط پزشکی مانند ورم لوزه، دیابت، اختلالات گوارشی، برونشیت مزمن، عفونت های بینی، گلو یا ریه ها
چگونه می توان از بوی بد دهان جلوگیری کرد؟
یک روال بهداشت دهان را رعایت کنید.
به طور منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا بقایای مواد غذایی که بین دندان ها و در امتداد خط لثه جمع می شوند خلاص شوند. باکتری های طبیعی در دهان از ذرات غذایی باقی مانده در دهان تغذیه می کنند و ترکیبات بدبو را به عنوان مواد زائد آزاد می کنند.
فراموش نکنید که زبان خود را تمیز کنید. برای از بین بردن بقایای مواد غذایی، سلول های مرده و باکتری های ایجاد کننده بو که روی سطح زبان شما انباشته شده اند، هر روز از یک سوهان زبان استفاده کنید.
اگر از دندان مصنوعی استفاده می کنید، آنها را به طور منظم تمیز کنید و اگر دیگر به درستی مناسب نیستند، با دندانپزشک خود صحبت کنید.
مراقب رژیم غذایی خود باشید.
برخی غذاها مانند پیاز، سیر و سایر ادویه ها ممکن است باعث بوی بد دهان شوند. آنها حاوی ترکیبات ایجاد کننده بو هستند که پس از هضم وارد جریان خون می شوند و بعداً بازدم یا در بزاق ترشح می شوند.
بوی بد دهان یکی از رایج ترین نشانه های پوسیدگی یا پوسیدگی دندان ها است. یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و مصرف قند از جمله نوشابه و نوشیدنی های ورزشی را کاهش دهید. باکتری های ایجاد کننده حفره در دهان ما از قند تغذیه می کنند و اسیدهایی تولید می کنند که به مینای دندان حمله می کنند. مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین در طول روز منجر به حملات اسیدی مکرر می شود که مینای دندان را ضعیف کرده و منجر به پوسیدگی می شود.
از خشکی دهان خودداری کنید.
بزاق ما دفاع اولیه ما در برابر پوسیدگی دندان است. اسیدهای پلاک را خنثی می کند و به طور مداوم اطراف دهان و دندان های ما را شستشو می دهد، با حفره ها مبارزه می کند و به ما کمک می کند نفس خود را تازه نگه داریم.
اگر خشکی دهان دارید، مقدار زیادی آب بنوشید و از داروهای ادرارآور مانند الکل، قهوه و نوشابه خودداری کنید. برای تحریک جریان بزاق، آدامس بدون قند بجوید.
سیگار نکشید.
سیگار کشیدن، قلیان و سایر محصولات تنباکو بوی نامطبوعی به جا می گذارند که در نفس شما باقی می ماند. سیگار کشیدن همچنین دهان را خشک می کند و خطر ابتلا به بیماری های لثه را که از علل شایع بوی بد دهان هستند، افزایش می دهد.
معاینه منظم دندانپزشکی و تمیز کردن آنها به پیشگیری از بیماری های دهان و دندان کمک می کند و قبل از بدتر شدن آنها را متوقف می کند.
به غیر از دندان ها و لثه های شما، دندانپزشک شما پرکردگی ها، روکش ها و سایر ترمیم های شما را نیز بررسی می کند. عملکرد ضعیف یا ناموفق دندان می تواند باعث تجمع بقایای غذا شود و ممکن است شما را از تمیز کردن موثر دندان هایتان باز دارد. تاج های حجیم یا پرکردگی های شکسته می توانند حاوی باکتری های بیماری زا باشند که می توانند باعث پوسیدگی و عفونت لثه ها شوند.
اگر علت هالیتوزیس در دهان باشد، دندانپزشک با شما همکاری می کند و یک برنامه درمانی ایجاد می کند که وضعیت شما را بهبود می بخشد. اگر علت سیستمیک باشد، دندانپزشک توصیه می کند که با پزشک مشورت کنید.
خشکی دهان یا اگزوستوما، به شرایطی اشاره دارد که در آن غدد بزاقی دهان، بزاق کافی برای مرطوب نگه‌داشتن دهان نمی‌سازند. این عارضه اغلب به دلیل عوارض دارویی یا افزایش سن یا در نتیجه رادیودرمانی سرطان به وجود می‌آید. علت آن ممکن است بیماری باشد که غدد بزاقی را مستقیما تحت تاثیر قرار داده باشد. بزاق با خنثی‌کردن محصولات اسیدی باکتری‌ها، جلوگیری از رشد باکتری‌ها و شستن ذرات غذا، به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک می‌کند. همچنین بزاق توانایی فرد برای چشیدن را بهتر کرده و جویدن و بلع را آسان‌تر می‌کند. به علاوه، آنزیم‌های بزاق به هضم غذا کمک می‌کنند. کاهش بزاق و خشک‌شدن دهان از یک آزار ساده تا اثرات بزرگ روی سلامتی فرد و سلامتی دندانها و لثه‌ها همچنین اشتها و لذت بردن از غذا می‌تواند متفاوت باشد.
چگونه می توانم بفهمم که دهانم خشک شده است؟ جدا از بارزترین علامت، یعنی احساس ناراحتی دهان شما، علائم دیگری نیز وجود دارد که باید مراقب آنها باشید. برخی افراد می گویند که بزاق آنها غلیظ و چسبناک است، برخی دیگر احساس سوزش در دهان خود دارند.
خطرات خشکی دهان چیست؟ دهان ما برای درست کار کردن به بزاق نیاز دارد. این دفاع اولیه ما در برابر پوسیدگی دندان است. بزاق ما اسیدهای پلاک را خنثی می‌کند و دائماً اطراف دهان و دندانهای ما را می‌شوید و با حفره‌ها مبارزه می‌کند و به تمیز نگه داشتن دندان‌هایمان کمک می‌کند.
خشکی دهان می تواند بر گفتار ما تأثیر بگذارد. علاوه بر این، بزاق کمتر می تواند بر طعم غذایی که می خوریم تأثیر بگذارد و خوردن غذاهای خشک را سخت تر کند. افراد مبتلا به خشکی دهان نیز تمایل بیشتری به بوی بد دهان دارند.
چگونه می توانم آن را کنترل کنم؟ اگر خشکی دهان دارید، توصیه می کنیم با پزشک خود مشورت کنید و به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
در اینجا چند راه ساده برای کمک به رفع این مشکل آورده شده است:
در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید.
از روان کننده های لب طبق تجویز و توصیه پزشک استفاده کنید.
آدامس بدون قند بجوید.
از غذاهای شور، تند، شیرین و سخت جویدنی خودداری کنید.
از مواد محرک مانند الکل (از جمله دهانشویه های حاوی الکل)، تنباکو و کافئین خودداری کنید.
در شب از مرطوب کننده استفاده کنید.
چگونه می توانم از مشکلات دندانی مرتبط با خشکی دهان جلوگیری کنم؟
دندان های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.
روزانه نخ دندان بکشید.
هر شش ماه یکبار برای معاینات و پیشگیری از پوسیدگی، عفونت های قارچی یا باکتریایی در دهان به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
اگر در مورد سلامت دهان و دندان خود نگرانی دارید یا می خواهید به دندانپزشک مراجعه کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید یا نوبت خود را به صورت آنلاین رزرو کنید.
مسواک زدن هر روز دندان های شما فقط راهی برای تمیز نگه داشتن دهان نیست. این راهی برای سالم نگه داشتن بدن است. انجمن دندانپزشکی توصیه می کند مسواک زدن دو بار در روز و هربار ۲ دقیقه طول بکشد.
هنگامی که به طور صحیح مسواک بزنید ، پلاک و باکتری هایی که می توانند بین دندان ها و زبان شما جمع شوند را از بین می برید. این می تواند از بیماری لثه و پوسیدگی دندان جلوگیری کند و همچنین باعث تقویت سیستم ایمنی قوی تر و شیوه زندگی سالم تری شود.
آنچه برای مسواک زدن نیاز دارید
اولین قدم برای مسواک زدن صحیح ، اطمینان از آماده بودن وسایل مناسب است. شما نیاز دارید به :
مسواک
خمیر دندان فلوراید
نخ دندان
دهانشویه (اختیاری)
مسواک شما باید هر ۳ تا ۴ ماه عوض شود. اگر مسواک شما بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته باشد ، برس مسواک دچار فرسایش می شود و بخشی از اثر بخشی آن را از دست می دهد.
یک خمیر دندان حاوی فلوراید، بهترین انتخاب برای اکثر بزرگسالان است. فلوراید دندان های شما را در برابر پوسیدگی تقویت می کند. برخی از کودکان بسیار خردسال نباید از خمیردندان فلوراید استفاده کنند.
نحوه صحیح مسواک زدن دندان ها ، قدم به قدم :
مسواک زدن دندان شما باید حدود ۲ دقیقه طول بکشد. اول دندان‌هايتان را نخ بکشيد.
۱. مسواک خود را با مقدار کمی آب خیس کنید. مقدار کمی خمیردندان – تقریباً به اندازه نخود – را روی سر مسواک بگذارید.
۲. مسواک را با زاویه ۴۵ درجه ای نسبت به لثه خود وارد دهان کنید و از حرکت های کوتاه و آرام و چرخشی برای مسواک زدن دندانهای جلوی خود استفاده کنید.
۳. سطوح بیرونی دندانهای خود را مسواک بزنید و حتماً از دندانهای مولرهای پشت و قسمتهای فوقانی جونده دندانهای خود را نیز مسواک بزنید.
۴. برای دسترسی به سطح داخلی دندانهای جلویی بالا ، مسواک را به صورت برعکس بگیرید. آن را به عقب برگردانید تا به سطح داخلی دندانهای جلویی پایین خود دسترسی پیدا کنید.
۵. زبان خود را مسواک بزنید تا از شر باکتری ها یا پلاک هایی که در طی مراحل مسواک زدن در آن گیر کرده اید خلاص شوید.
۶. بقایای خمیر دندان،بزاق و آب دهانتان را دور بریزید و دهان خود را با آب سرد آبکشی کنید.
با استفاده از نخ دندان ذرات، پلاک و بقایایی غذا که مسواک زدن نمی تواند به آنها برسد از بین می رود. این به شما کمک می کند تا حد ممکن دندان ها و لثه ها را حفظ کنید. علاوه بر این، استفاده از نخ دندان می تواند به شما در جلوگیری از بوی بد دهان کمک کند.
نخ دندان کشیدن یک عادت مهم بهداشت دهان و دندان است. این مواد غذایی را که بین دندان های شما گیر کرده و مسواک نمی تواند آنها را از بین ببرد پاک می کند و باعث کاهش میزان باکتری و پلاک در دهان می شود. پلاک یک ماده چسبنده است که روی دندان ها جمع می شود و باعث ایجاد پوسیدگی و بیماری لثه می شود.
البته فقط کافی نیست که نخ دندان بکشید. نخ دندان کشیدن صحیح مهم است. نخ دندان نادرست می تواند به دندانها و لثه های شما آسیب برساند . بنابراین ، اگر درباره روش صحیح تمیز کردن دندان های خود مطمئن نیستید ، در اینجا یک راهنمای گام به گام در مورد بهترین روش استفاده از نخ دندان آورده شده است.
چه زمانی باید نخ دندان بکشید؟
دانستن زمان مناسب استفاده از نخ دندان همچنین به سلامت دهان و دندان کمک می کند. برخی از افراد معمولاً ابتدا مسواک می زنند و سپس نخ دندان می کشند. با این حال ، به طور کلی توصیه می شود که نخ دندان بکشید و سپس مسواک بزنید.
استفاده از نخ دندان باعث بلند شدن و آزاد كردن مواد غذایی و پلاكهای بین دندانهای شما می شود ، در حالی كه مسواك زدن این ذرات را از دهان شما خارج می كند. اگر ابتدا مسواک بزنید و بعد از آن نخ دندان بکشید ، غذا و پلاک تا دفعه بعدی که مسواک می زنید در دهان شما باقی می ماند.
انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کند حداقل یک بار در روز نخ دندان و دو بار در روز مسواک بزنید.
روش صحیح نخ دندان کشیدن
۱) حدود ۴۶-۶۱ سانتی متر نخ دندان را ببرید. شما به یک رشته طولانی احتیاج دارید تا گرفتن آن آسان باشد. علاوه بر این ، هنگام تعویض دندان از قسمت تازه ای از نخ دندان استفاده خواهید کرد ، بنابراین شروع کار با یک نخ دندان بلند مفید است.
اگر تکه نخ های شما خیلی کوتاه باشد ، مسئله خاصی نیست. شما می توانید در صورت نیاز یک نخ جدید را از آن جدا کنید.
۲) انتهای تکه نخ را دور انگشتان میانی بپیچید. با ۱ دست شروع کنید ، سپس دست دیگر را انجام دهید. چندین حلقه شل دور هر انگشت میانی خود بپیچید تا زمانی که نخ دندان کشیده شود. با این حال ، نخ دندان را آنقدر محکم نپیچید که در پوست شما فرو رفته یا گردش خون شما را قطع کند.
اگر احساس کردید نخ دندان خیلی محکم بسته شده است ، آن را باز کنید و دوباره امتحان کنید.
۳) برای نگه داشتن نخ دندان از انگشت شست و انگشت اشاره خود استفاده کنید و فاصله ای در حدود ۲.۵ تا ۷.۶ سانتی متر بین دستان خود ایجاد کنید. این بخشی از نخ دندان است که شما برای نخ کشیدن دندان استفاده می کنید. همانطور که نخ دندان می کشید ، انگشتان خود را در امتداد نخ دندان حرکت می دهید تا یک قسمت تازه برای استفاده از جداگانه هر دندان داشته باشید.
۴) از مرکز بالا شروع کنید ، سپس هر طرف را انجام دهید. عادت کنید که همیشه از ۲ دندان جلوی خود شروع کنید. سپس ، هر طرف دهان خود را به صورت جداگانه انجام دهید تا ردیف بالا کامل شود. همیشه ابتدا همان سمت را انجام دهید تا به یک عادت منظم تبدیل شود.
هر بار با استفاده از نخ دندان دندان های خود را با همان الگو دنبال کنید تا مطمئن شوید هیچ دندانی را از دست ندهید.
نکته: به عنوان مثال ، ممکن است بخواهید از بین ۲ دندان جلویی خود شروع کنید ، سپس به سمت راست خود حرکت کنید. بعد ، به ۲ دندان جلویی خود برگردید و سمت چپ خود را انجام دهید.
۵) هنگام قرار دادن نخ دندان ملایم باشید. هنگامی که نخ دندان را بین دندانهایتان پایین می آورید ، حرکتی مختصری انجام دهید. سپس ، آن را به آرامی به زیر لثه های خود بکشید.
هنگام استفاده از نخ دندان حتماً خود را به لثه برسانید. کشیدن نخ دندان به پایین لثه کافی نیست. شما باید نخ دندان را روی لثه اطراف هر دندان به آرامی ماساژ دهید.
6) نخ دندان را به شکل c در اطراف دندان خم کنید. این به شما کمک می کند تا کنار دندان خود را تا حد ممکن تمیز کنید. نخ دندان را بالا و پایین کنید ، وقتی به پایین دندان رسیدید زیر خط لثه فرو بروید. همانطور که برایتان راحت است پایین بیایید.
تمیز کردن فضای زیر خط لثه مهم است که به محافظت از دندان ها و لثه ها کمک می کند. با این حال ، آنقدر پایین نروید که صدمه ببیند.
۷) با نخ دندان در هر طرف دندان ۸ تا ۱۰ ضربه بزنید. نخ را از بالا به پایین چندین بار عبود دهید. نخ را در کنار دندان خود بمالید تا تمیز شود. این به شما کمک می کند تا بقایای مواد غذایی یا پلاک هایی که بین دندان های شما گیر کرده اند ، حذف شوند.
اگر هنوز احساس می کنید غذا یا پلاک بین دندان های شما گیر کرده است ، به قسمت تازه ای از نخ دندان بروید و آن قسمت را دوباره تمیز کنید.
نخ را به پایین لثه خود فشار داده تا ماساژ داده شود ، ابتدا در سمت راست بین دندان ها و سپس در سمت چپ قرار گیرد. این کار را برای هر نقطه تماسی که دارید انجام دهید.
برای هر دندان به قسمت جدیدی از نخ دندان بروید. انگشتان خود را به پایین نخ دندان بچرخانید تا قسمت بین آنها تازه باشد.
۸) پشت دندانهای آسیاب خود را فراموش نکنید. دوباره به دهان خود نزدیک شوید تا بتوانید نخ دندان را در اطراف دندان های آسیاب عقب حلقه کنید. با استفاده از نخ دندان پشت دندان خود تمیز کنید. حتماً پشت دندان آخر خود را از هر طرف در بالا و پایین تمیز کنید.
بیماری لثه و پوسیدگی دندان اغلب بر روی دندانهای پشتی رخ می دهد زیرا دستیابی به آنها دشوارتر است. تمام تلاش خود را برای تمیز نگه داشتن این دندان ها انجام دهید.
۹) دندانهای پایینی خود را پس از اتمام دندانهای بالا نخ دندان بکشید. مانند دندانهای بالایی از وسط شروع کنید ، سپس هر طرف را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که هر بار کناره ها را به همان ترتیب انجام دهید.
۱۰) بعد از نخ دندان ، دهان خود را با دهانشویه بشویید تا به از بین بردن ذراتی که در دهان شما هستند ، کمک کند. این همچنین به شما کمک می کند تا دهان شما احساس تازه تر و تمیزی داشته باشد.
استفاده از دهانشویه کلرهگزیدین تقریباً هر اثری از باکتری را از بین می برد و مانعی محافظ در اطراف لثه ها و دندان های شما با نخ دندان ایجاد می کند.
به همین ترتیب ، دهانشویه حاوی فلوراید محافظت اضافی در برابر پوسیدگی ایجاد می کند.
نکته: ممکن است مقداری خونریزی در لثه ها داشته باشید. این کاملا طبیعی است که شما برای اولین بار نخ دندان کشیدن را شروع می کنید و باید بعد از چند روز از بین برود. اگر بعد از ۳-۵ روز کشیدن نخ دندان مداوم ،لثه های شما خونریزی می کند ، بهتر است برای اطمینان از سلامت لثه ها به دندانپزشک مراجعه کنید. به احتمال زیاد هیچ مشکلی وجود ندارد ، اما بهتر است مطمئن شوید.
یکی از بهترین همراه برای دندان های ما مسواک ها هستند. انتخاب مسواک شاید به ظاهر امری ساده به نظر برسد. خرید و استفاده اصولی از مسواک هم نکاتی را به همراه دارد. اما ما در این مقاله قصد داریم به بررسی این بار همیشگی دندان ها بپردازیم. پس با ما همراه باشید.
مسواک های نرم
برس های نرم مسواک، برای مبتدیان و کودکان بهتر است زیرا باعث از بین رفتن لثه نمی شود. پس حتما برای کودک دلبند خود از این مسواک ها تهیه کنید. تا به راحتی و بدون آسیب به لثه خود مسواک بزنند.
مسواک را بعد از بیماری دور بریزید
مسواک ها می توانند تجمع میکروبی داشته باشند. در دوران بیماری کرونا حتما این نکته را رعایت کنید! پس حتما بعد از بهبود بیماری آنها را دور بیاندازید و یک مسواک نو تهیه کنید.
خیلی مسواک نزنید
مسواک زدن بیش از حد باعث فرسایش مینای دندان و تحریک لثه می شود. زیاده روی نکنید! بعد از گذشت زمان این کار می تواند حساسیت را افزایش دهد. روزانه ۲ تا ۳ وعده مسواک زدن توصیه می‌شود.
شکل های دسته اهمیتی ندارند
گردن برس تأثیر کمی بر نتایج کلی دارد. پس حساسیت زیاد روی این موارد را کنار بگذارید.
مسواک الکتریکی لزوماً بهتر نیست
استفاده از مسواک های برقی ممکن است آسان تر باشد. اما هیچ داده اثبات شده ای وجود ندارد که نشان دهد این مسواک ها بهتر هستند و یا کارایی بهتری دارند.
آدامس بدون قند کمک می کند
آدامس های بدون قند اسید پلاک را شستشو می دهد که منجر به سلامت دندان ها می شود. پس توصیه ما به شما این است که از این آدامس ها استفاده کنید.
مزایای درمان زودهنگام ارتودنسی – توصیه انجمن ارتودنتیستهای آمریکا این است که از کودکان در ۷ سالگی معاینه ارتودنسی به عمل آید. البته برای بعضی از کودکان خیلی زود است اما می‌تواند برای خیلی از ناهنجاری‌ها سن مناسبی باشد مثل کراس بایت دندانی، عادت به مکیدن انگشت و غیره.
مزایای درمان زودهنگام فرزند شما شامل: • احتمال کشیدن دندان دائمی برای ارتودنسی ازبین می‌رود. • نیاز به جراحی فک کم می‌شود . • احتمال آسیب به مفصل فکی کم می‌شود یا از بین می‌رود. • فضای دندانهای دائمی برای رویش حفظ می‌شود و یا بدست می‌آید. • احتمال آسیب دیدن دندانهای بیرون‌زده کم، • عادات بد دهانی (مانند مکیدن انگشت) درمان، • لبخند و اعتماد به نفس بیشتر، • تکامل بیان بهتر، • جهت رشدی فک‌ها بهتر، • دوره ارتودنسی ثابت راحت‌تر و کوتاهتر، • ثبات نتایج نهائی درمان بیشتر، • احتمال نهفته شدن دندانهای دائمی کم، و • مسیر رویشی دندانهای دائمی به جایگاه مطلوب‌تر هدایت می‌شود.
و مزایای بسیاری که قابل شمارش نیستند. وقتی فرزند شما از کودکی مراجعه کند در زمان شروع درمان نگرانی کمی دارد و به پرسنل مطب دندانپزشکی عادت کرده و همکاری خوبی از خود نشان می‌دهد.
مزایای درمان زودهنگام ارتودنسی
حق طبیعی همه افراد در سنین مختلف است که یک لبخند زیبا و یک دهان سالم داشته باشند. تمیز کردن و نگهداری از دندانهای نامرتب کار مشکلی است، لذا احتمال ایجاد پوسیدگی دندان و بیماری لثه وجود دارد. با پیشرفت بیماری لثه و پوسیدگی دندانی، احتمال از دست دادن دندان زیاد می‌شود. مشکلات دیگر نامرتبی دندانها، شامل سایش‌های شدید لبه دندان، فشار زیاد روی استخوان دور ریشه و جابجائی مفصل فکی می‌باشد که نهایتاً منجر به دردهای مزمن ناحیه سر و صورت و گردن می‌گردد.
اگر ناهنجاری ارتودنسی را درمان نکنیم، این مشکل بیشتر می‌شود. درمان ناهنجاری اولیه ارتودنسی خیلی کم هزینه‌تر از درمان مشکلات پیچیده دندانپزشکی خواهد بود که در آینده بخاطر نامرتبی دندانها رخ می‌دهد.
برای نوبت گیری آنلاین در کلینیک های زنجیره مراکز دندانپزشکی زمرد میتوانید بر اینجا کلیک نمایید.
حتما شما هم وقتی دندانهایتان را ارتودنسی کردید، سوال‌های زیادی درباره زندگی با این سیم‌ها داشته‌اید. این نوشته به ۱۰ سوال و جواب رایج درباره همین موضوع می‌پردازد.
۱.ارتودنسی طول عمر دندانها را افزایش می‌دهد؟
مرتب کردن دندانها موجب قرار گرفتن آنها در موقعیت مطلوب داخل فک می‌شود که نتیجه آن پخش متوازن نیرو در تمام جهات و کاهش فشار روی ریشه دندانها است. از طرف دیگر منظم‌شدن دندانها به تمیز کردن آنها نیز کمک خواهد کرد.
۲.ارتودنسی موجب برطرف کردن مشکلات گوارشی هم می‌شود؟
در حالت عادی هر دندان بالا با دو دندان پایین در تماس است. چنانچه در بیماری این وضعیت دندان وجود نداشته باشد غذا به خوبی آسیاب نشده و هضم غذا و در نتیجه گوارش آن با مشکل روبه‌رو می‌شود. درمان ارتودنسی، باعث ایجاد تماس‌های مناسب و در نتیجه افزایش تاثیر جویدن خواهد شد.
۳.ارتودنسی باعث درمان مشکلات عضلانی هم می‌شود؟
افرادی که بیشتر فعالیت خود را با دست راست انجام می‌دهند عضلات قوی‌تر با حجم بزرگ‌تر نسبت به دست چپ دارند اما چون دست‌ها زیر لباس قرار می‌گیرند تاثیر زیاد و قابل‌توجهی در بیننده به وجود نمی‌آورند. حال اگر شخصی به دلایل مختلف مانند عادت کردن یا کوچک بودن فک و… با دندانهای یک طرف غذا بخورد، به مرور زمان عضلات یک طرف از طرف دیگر بزرگ‌تر و صورت وی نامتقارن می‌شود و چون در برخوردهای اجتماعی صورت اولین قسمتی است که مورد توجه قرار می‌گیرد، باید حتما نسبت به رفع این مشکل اقدام کرد. البته مشکلات عضلانی زیادی در سیستم جونده شناخته شدهاند که با روش‌های ارتودنسی قابل درمان هستند.
۴.سن مناسب درمان چه سنی است؟
درمان ارتودنسی را میتوان از اواخر ۳ سالگی تا زمانی که دندانها وجود دارند، انجام داد. در سنین پایین و دوره دندانهای شیری معمولا برای رفع عادات مضر مانند مکیدن انگشت یا پستانک از دستگاه‌های ساده ارتودنسی استفاده می‌شود. پس از آن از حدود ۶ سالگی یعنی زمانی که اولین دندان دائمی (دندان آسیا) رویش پیدا کرد. تغییرات اسکلتال در محدوده سنی خاصی امکان‌پذیر است و معمولا ارتودنتیست پس از حذف عامل به وجودآورنده نسبت به تغییرات ابعاد فکی در جهت‌های مختلف اقدام می‌کند. تا حدود سنین ۱۲ تا ۱۵ سالگی میتوان تغییرات اسکلتال و عضلانی مانند بزرگ‌کردن فک را در بیماران انجام داد. بهترین سن درمان ارتودنسی با دستگاه ثابت، حدود ۱۲ سالگی است. پس از ۱۲ سالگی با افزایش سن بیمار درمانها باید محافظه‌کارانه‌تر انجام شوند. معمولا پس از ۳۰ سالگی اندكی تحلیل استخوان در فک روی می‌دهد و ارتودنتیست باید نسبت به نحوه درمان، انتخاب نوع درمان و وجود محدودیت‌ها به بیمار اطلاعات کامل را بدهد.
۱۰ سوالی که درباره ارتودنسی می‌پرسند
۵.پلاک‌های متحرک و سیم ارتودنسی چه فرقی با هم دارند؟
دستگاه متحرک حین درمان توسط بیمار قابل خارج شدن و جای‌گذاری است اما نوع ثابت را فقط ارتودنتیست می‌تواند جای‌گذاری كند و در پایان درمان از دهان خارج کند.
۶.نحوه عملکرد دستگاه‌های ارتودنسی چگونه است؟
دستگاه‌های ارتودنسی با اعمال نیرو روی دندان موجب جابه‌جایی آنها می‌شوند. این نیروها در حد نیروهای بیولوژیک هستند و دندانپزشک با اطلاع کامل از میزان آنها و محاسبه با روش‌های خاص درمانی اقدام به اعمال آنها می‌کند. پس از هر جلسه درمانی درد اندکی به وجود می‌آید که علت آن فعال‌سازی دستگاه توسط دندانپزشک است. معمولا این درد ۳ تا ۵ روز به طول می‌انجامد و تا فعال‌سازی بعدی از بین می‌رود. برای رفع این درد میتوان مسکن مصرف كرد. استفاده کوتاه‌مدت از داروهای ضدالتهاب هیچ‌گونه مغایرتی با درمانهای ارتودنسی ندارد (استفاده بلند‌مدت از داروهای مسکن توصیه نمی‌شود).
۷.آیا درمان ارتودنسی نیاز به آماده‌سازی قبلی بیماران دارد؟
درمان صحیح ارتودنسی نیاز به نظم خاص و آماده‌سازی بیماران دارد. این آماده‌سازی شامل جرمگیری، ترمیم پوسیدگی‌ها، کشیدن دندانها (در صورت نیاز) و آموزش بهداشت است. شرط اصلی درمان ارتودنسی موفق، همکاری بیمار و عمل به توصیه‌های دندانپزشک است. چون درمان ارتودنسی در مدت‌زمان نسبتا طولانی انجام می‌گیرد بنابراین علاقه و اشتیاق بیمار در به دست آوردن نتیجه‌ای خوب، تاثیرگذار است.
۸.وظیفه بیماران حین درمان ارتودنسی چیست و آیا نیاز به رژیم‌غذایی خاصی است؟
دستگاه‌های ارتودنسی حساس و آسیب‌پذیر هستند، پس بیماران باید در حفظ و نگهداری آنها کوشا باشند. از طرف دیگر برای جابه‌جایی یک دندان، ماه‌ها زمان لازم است. متاسفانه در صورت آسیب‌دیدگی دستگاه‌ها در برخی موارد نتیجه چند ماه زحمت در عرض چند روز یا چند هفته از بین می‌رود. بنابراین باید در تمام طول مدت درمان از خوردن غذاهای سخت و چسبناک مانند گز، سوهان و نظیر آن خودداری و به جای گاز زدن میوه‌ها آن را به تکه‌های کوچک تقسیم و از چنگال استفاده كرد.
۹.آیا برای تمیز کردن دندانها حین درمان ارتودنسی دستورالعمل خاصی وجود دارد؟
معمولا پس از جای‌گذاری دستگاه‌های ارتودنسی به علت افزایش گیر غذایی، میزان باکتری و پلاک در محیط دهان افزایش می‌یابد و درنتیجه امکان پوسیدگی دندانها زیاد می‌شود. بنابراین بیمار باید پس از هر وعده غذا دندانها و دستگاه‌ها را به دقت تمیز کند. برای این کار میتوان از مسواک معمولی یا مسواک مخصوص ارتودنسی که باعث سهولت در تمیز کردن دندانها می‌شود، بدون ضربه زدن، استفاده کرد و بهتر است قبل از خواب از دهانشویه فلوراید‌دار نیز استفاده شود.
۱۰.تا چه اندازه امکان برگشت درمانهای ارتودنسی وجود دارد و چه عواملی در آن دخالت دارند؟
پس از اتمام یک دوره درمانی از وسایل و دستورالعمل‌های خاصی برای حفظ نتیجه درمان استفاده می‌شود. متاسفانه برخی از بیماران پس از مشاهده نتیجه مطلوب به این دستورالعمل‌ها توجه کافی نمی‌كنند و سهل‌انگاری آنها باعث جابه‌جایی ناخواسته دندانها می‌شود که میزان این جابه‌جایی متغیر است.در اینجا دوباره به اهمیت همکاری بیمار با دندانپزشک پی می‌بریم. نکته دیگر اینکه بدن انسان در برابر تغییرات ناگهانی واکنش‌های نامطلوبی نشان می‌دهد. بنابراین، بهتر است درمانهای ارتودنسی به‌صورت آهسته و پیوسته انجام گیرند. عجله عامل شکست بسیاری از درمانهای ارتودنسی است.
شما عزیزان می توانید برای نوبت گیری در زنجیره مراکز دندانپزشکی زمرد بصورت آنلاین بر روی اینجا کلیک نمایید و یا همچنین با شماره ۴۹۹۱۳-۰۲۱ تماس بگیرید.
رابطه دندان عقل با ارتودنسی چگونه است ؟ آیا برای انجام ارتودنسی دندان عقل باید برداشته شود ؟ چه وقت و چرا ؟ دندان عقل یا مولر سوم آخرین دندانی است که در قوس دندانی ظاهر می شود و به طور معمول سنین ۱۷ تا ۲۲ سالگی را محدوده ظاهر شدن دندان عقل می دانند .گرچه در بسیاری از افرادی که تمام دندان های دائمی خود را در آورده اند و سن جوانی را هم پشت سر گذاشته اند ، دندان عقل هنوز رویش نکرده است.
اگر رشد فک ناکافی باشد و یا فرد مبتلا به کم خونی باشد در این صورت دندان عقل نهفته باقی خواهد ماند .دندان هایی که در مدت زمان معقول ظاهر نشده و تکمیل نشده اند نهفته نام دارند .بیرون زدن دندان عقل ممکن است تراز دندان ها را از وسط تحت تاثیر قرار دهد.
به همین خاطر است که به ندرت می توان شخصی را با ۳۲ دندان در دهان (از جمله دندان عقل ) دید که دندان های او کاملا از وسط تراز قرار گرفته باشند و عملکرد مطلوبی داشته باشند .جامعه دندان پزشکی موافق به کشیدن دندان عقل نمی باشد مگر این که این دندان باعث بروز مشکلاتی از قبیل درد ، عفونت و یا آسیب به سایر دندان ها و غیره شده باشد .
اتهام به دندان عقل برای بروز مشکلات
بسیاری از افراد دندان عقل را متهم به بروز مشکلات سایر دندان های خود دانسته اند.
چون دندان عقل آخرین دندانی است که در قوس دندانی هر فردی ظاهر می شود و دلیل دیگری که باعث اتهام به مشکل ساز بودن دندان عقل می دانند حرکت آن و اعمال فشار بر دیگر دندان ها است هنگامی که تلاش می کند جای خود را به بیرون پیدا نماید .این امر می تواند مسئول حرکت دیگر دندان و افزایش ازدحام دندان و چرخش دیگر دندان های قدامی شود.
در این صورت است که فرد شاهد بروز درد و ناراحتی در ناحیه مفصل فک ، چشم ، گوش و سر و دندان های دیگر می شود .آیا براستی این باور عمومی که دندان عقل باعث بروز همه این مشکلات است قابل توجیه می باشد ؟
دندان نهفته بدون علامت
مطالعات نشان داده اند که هر یک از چهار دندان عقل که هر کدام دریک نیم قوس قرار دارند ممکن است یک نقش کوچک در جنبش دندان در اواخر نوجوانی بازی کرده باشند . بعد ازظاهر شدن دندان عقل در دوران جوانی و بررسی تاثیر آنها به روی دندان های دیگر این بار به سراغ دندان های عقلی می رویم که نهفته باقی مانده اند .حتی زمانی که دندان عقل خارج شده دیده شده است که حرکات دندان های قدامی پس از خروج دندان عقل رخ داده است .بنابر این انجمن های حرفه ی دندان پزشکی ( ارتودنتیستهای و جراحان دهان و فک وصورت ) به این نتیجه رسید ه اند که کشیدن دندان عقل بدون هیچ ضایعه ای کاری نادرست است .با این حال اگر شما ترجیح می دهید دندان نهفته عقل را که شاید بدون علامت هم باشد حفظ کرده و از دهان خارج نکنید بهتر است قبل از نادیده گرفتن دندان بدون علامت به شدت توصیه می شود که این دندان مورد ارزیابی منظم رادیوگرافی قرار گیرد .گاهی اوقات در معاینه بالینی تصورمی شود که ظهور دندان عقل به خوبی یا به طور معمول رخ می دهد اما بررسی رادیولوژیک یک واقعیت کاملا متفاوت را نشان می دهد
دندان نیمه نهفته عقل با علائم بیماری
تنها برای جلوگیری از حرکات نا خواسته دندان ، کشیدن دندان عقل از ازدحام دندان های قدامی پایین جلوگیری نمی کند .اما این بدان معنا نیست که دلایل دیگر برای کشیدن دندان مولر سوم وجود ندارد بسیاری وجود دارد با این حال دندان نیمه نهفته یا دندانی که داری نشانه هایی از وجود بیماری است نشان دهنده یک خطر و مشکلات جدی است .چنین دندانی را می توان با یک بمب مقایسه کرد که در دهان بیمار است شما واقعا نمی دانید که آن کی منفجر خواهد شد .
چند دلیل دیگر برای کشیدن دندان عقل
اگر علائمی مانند درد عفونت یا پوسیدگی در دندان عقل دیده شود و یا تمیز کردن آن دشوار باشد و محل رویش آن حالت غیر طبیعی شدید داشته باشد بهتر است آن دندان را حذف کنید .متخصص ارتودنسی همیشه به دنبال نشانه ای برای کشیدن دندان نیمه نهفته است از آنجا که آن علائم خطر ابتلا به عفونت و پوسیدگی در اواسط و در طول مدت درمان ارتودنسی خارج از انتظار نیست .به طور خلاصه غالبا نشانه ای باید وجود داشته باشد که تصمیم به خارج کردن دندان عقلی که بیرون نمی آید گرفت . عمد تا تصمیم برای خارج کردن دندان عقل برای حل یک مشکل در حال حاضر است و یا برای جلوگیری از توسعه بیماری های ( کیست ، تومور ، تحلیل از دندان های مجاور ) همچنین برخی مواقع یک ارتودنتیست کشیدن دندان عقل را زمانی در نظرمی گیرد که در نظر داشته باشد که از حرکات دیگر دندان ها در طول زمان جلوگیری کند .
حضور دندان آسیب دیده
وقتی دندان عقل احتمال دارد که با شانس کمی بیرون بیاید و دندان دیگری در جلوی او به شدت آسیب دیده وجود داشته باشد و به ترمیم عمده نیازداشته باشد منطقی به نظر می رسد که دندان آسیب دیده را کشیدن کرده و نیرویی تازه برای ظاهر شدن دندان عقل به اوبدهیم .در چنین وضعیتی است که فایده ی به تعویق انداختن کشیدن دندان عقل قبل از درمان ارتودنسی معلوم می شود .کشیدن دندان عقل در ابتدای درمان ارتودنسی بیمار را مجبور به ترمیم و نگه داشتن دندان آسیب دیده می کند .
آیا تمامی دندان های عقل نیاز به کشیدن دارند ؟
گاهی اوقات یک دندان عقل به تنها یی مشکل سازبه نظر می رسد و باید کشیده شوددر این میان بهتر است بدانیم که تصمیم گیری برای خارج کردن دندان عقل از دهان را بهتر است به پایان کار ارتودنسی بیندازیم .هنگامی که دندان ها به وسیله درمان ارتودنسی کاملا مرتب شدهاند اما هنوز کمی نامرتبی در دندان های جلوی فک پایین وجود دارد ، در پایان کار درمان ارتودنسی بنا به تشخیص ارتودنتیست برای ایجاد فضا می بایست دندان عقل از دهان خارج شود و اگر دندان عقل در ابتدای درمان از دهان خارج شده بود جایی برای جبران باقی نمی ماند .
عدم وجود علائم به معنای نبود بیماری نیست
در برخی از مواقع اگر دندان عقل به موقع کشیده نشود بیمار با بازگشت ناهنجاری مواجه خواهد شد.
این عامل بسیاری از موارد برگشت ازدحام دندان ها به دلیل کمبود فضا و ناهماهنگی اندازه دندان ها با اندازه استخوان در بر گیرنده آنها است .بسیاری از مطالعات به این نتیجه رسیده اند که علامت دندان عقل همیشه به این معنی نیست که بیماری هایی مانند انواع عفونت ها آن را در بر گرفته باشد این علائم می تواند در طول زمان در اطراف این دندان در حال رشد بوجود بیاید .
خیلی اوقات تصمیم به کشیدن و یا نگهداری این دندان نیاز به قضاوت ارتودنتیست دارد ، اما زمانی که شما در جوانب مثبت و منفی دراز مدت نگاه می کنید احتمال امن ترآن است که برای کشیدن مرزی دندان عقلی که ممکن است مشکل ساز شود اقدام کنید تا اینکه آنرا معلق نگه دارید به این امید که هیچ اتفاق بدی نخواهد افتاد .
تاثیر دندان عقل بر ثبات دندان
ازدحام دندان ها در برخی از افراد جوان پس از پایان درمان ارتودنسی یک پدیده طبیعی و اجتناب ناپذیر در طول سال است .سن افراد در این پدیده ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد .ثبات دندان ها پس از درمان ارتودنسی بستگی فراوانی به سن افراد دارد .افراد مسن تر ثبات دندان ها اغلب با دوام تر است .
آیا یک درمان ارتودنسی انجام شده یا نه ؟
دندان هایی که اغلب تحت تاثیر قرار می گیرند و حرکت می کنند دندان های قدامی پایین هستند ( دندان ثنایا و دندان نیش ) اما تمام دندان های دیگر نیز ممکن است حرکت کنند . برای پیدا کردن علت یک جنبش دندان نامطلوب و یا جابجایی که پس از پایان یک درمان ارتودنسی رخ می دهد سعی کنید اغلب دندان عقل را مورد سرزنش قرار دهید .تحقیقات و مطالعات متعدد ی در مورد این موضوع منتشر شده است اما نتیجه گیری از جدید ترین منابع این است که ظاهر شدن دندان عقل که در هر نیم قوس پدید آمده به میزان قابل توجهی باعث این جابجایی شده است .این جابجایی آنچنان ممکن است رخ دهد و به احتمال زیاد رخ خواهد داد که شما باور نمی کنید که آیا یک درمان ارتودنسی انجام شده است یا خیر .البته پس از پایان ارتودنسی شما این سوال را نمی کنید که آیا دندان عقل من موقع ظاهر شدن حرکت خواهد کرد یا نه بلکه وقتی آنها حرکت کردند می پرسید .
لزوم کشیدن دندان عقل برای درمان ارتودنسی
متخصص ارتودنسی شما در بررسی های اولیه و با کمک گرفتن از تصاویر رادیولوژی تشخیص می دهد که آیا ضرورتی برای کشیدن دندان عقل از دهان وجود دارد یا نهگاهی شلوغی و ازدحام دندان ها به قدری زیاد است که متخصص ارتودنسی شما چاره ای جز خارج کردن دندان عقل از دهان شما ندارد .
ترس از دندانپزشک به طرز باورنکردنی رایج است ، با ارزیابی های به عمل آمده ۱۳ تا ۲۴ درصد از افراد در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. برای بسیاری از افراد ، اضطراب دندان نگران کننده است اما ناتوان کننده نیست. اما برخی از افراد به دلیل مراجعه به دندانپزشک چنان وحشت زده شده اند که به طور کلی از این تجربه پرهیز می کنند تا زمانی که دندان آنها عفونت بکند و یا درد شدیدی در دندان آن ها به وجود بیاید.
چرا از دندانپزشک می ترسم؟
ترس از دندانپزشک ممکن است برای افراد مختلف معنای مختلفی داشته باشد. اگر بر آنچه که بیشتر شما را نگران می کند کار کنید ، این امر کمک زیادی به شما خواهد کرد که بر این ترس پیروز شوید. شاید صداها و بوها خاطراتی از تجربیات بد در دوران کودکی را به شما بازگردانند یا فکر شما را درگیر کنند که انجام معالجه به شما صدمه می زند. خبر خوب این است که اکنون دندانپزشکان بیشتر و بیشتر ترس بیماران خود را درک می کنند. آنها درک می کنند که مهربانی و نرمش می تواند کمک زیادی به درمان دندانپزشکی به یک قسمت قابل قبول و طبیعی از زندگی کند.
من مدت طولانی است که از دندانپزشک می ترسم – در حال حاضر اوضاع چگونه است؟
طی چند سال گذشته تکنیک های دندانپزشکی به قدری پیشرفت کرده اند که امروزه درمان مدرن دندانپزشکی می تواند کاملا بدون درد باشد. با وجود این ، اکثر مردم هنوز از فکر مراجعه به دندانپزشک احساس ترس می کنند. اگر مدتی است که به دندانپزشک مراجعه نکرده اید ، احتمالاً خواهید دید که از آخرین ویزیت شما اوضاع بسیار بهبود یافته است.
چگونه دندانپزشک انتخاب کنم؟
امروزه بسیاری از دندانپزشکان درمان ویژه ای برای بیماران عصبی ارائه می دهند. اولین قدم برای مقابله ترس از دندانپزشکی مطرح کردن این موضوع با دیگران است که شما از درمان دندان هراس دارید. اگر می توانید آن را با دوستان یا همکاران خود در میان بگذارید ، احتمالاً شخص دیگری را پیدا خواهید کرد که دارای مشکلات مشابه است. آنها ممکن است بتوانند دندانپزشکی را به شما توصیه کنند. دندانپزشکی که شخص عصبی دیگری شخصاً به شما توصیه می کند ، معمولاً انتخاب بسیار خوبی هستند.
آیا برخی از دندانپزشکان در درمان بیماران عصبی تخصص دارند؟
بله. این بدان معناست که آنها باید به طور مرتب با بیماران عصبی سروکار داشته باشند. اگر از درمان دندانپزشکی اضطراب دارید ، باید با انجام یک عمل دندانپزشکی مراقبت ویژه ای از شما انجام شود. ممکن است لازم باشد مسافتی را طی کنید ، اما اگر دیگر نترسید ارزش این تلاش را خواهد داشت.
من مدت زیادی که به دندانپزشک مراجعه نمی کنم ، آیا نیاز به درمان زیادی دارم؟
سال ها پیش طبیعی بود که مردم هر بار که به دندانپزشک مراجعه می کنند ، نیاز به پر کردن داشته باشند ، اما اکنون اوضاع به سمت بهتر تغییر کرده است. اکنون تیم دندانپزشکی می خواهد به شما در داشتن دهان و دندان های سالم کمک کند. استفاده از خمیر دندان های حاوی فلوراید به تقویت دندان ها و جلوگیری از پوسیدگی کمک می کند. بنابراین ، ممکن است از کمترین میزان نیاز به درمان تعجب کنید.
دندان ها دائمی هستند و اگر به درستی از آنها مراقبت شود ، می توانند یک عمر ماندگار شوند. اگر بتوانید از دندان خود بیشتر مراقبت کنید، با کمک تیم دندانپزشکی ، قطعا به درمان کمتری احتیاج خواهید داشت. در آینده کار کمتری برای آنها انجام می شود. ویزیت دندان ها بصورت شش ماه یک بار توسط دندانپزشکان بسیار مهم هستند. در این ویزیت نه تنها پوسیدگی دندان شما بررسی می شود ، بلکه به شما در جلوگیری از بیماری لثه نیز کمک خواهد کرد.
در اولین قرار ملاقات چه اتفاقی می افتد؟
اولین قرار ملاقات شما فقط باید برای مشاوره باشد. این ویزیت را به عنوان فرصتی برای مصاحبه با دندانپزشک ، پذیرنده و سایر کادر درمان ببینید و در مورد آنچه در آینده انتظار دارید برای دندان شما اتفاق بیفتد صحبت کنید. دندانپزشک ممکن است دندان های شما را با آینه و ابزار دیگر بررسی کند و ممکن است قبل از تهیه یک برنامه درمانی ، از شما عکس OPG دندان بخواهد.
آیا باید به تیم دندانپزشکی بگویم که مضطرب هستم؟
بله. اطمینان حاصل کنید که کادر درمان می داند شما اضطراب زیاد یا ترس از دندانپزشک دارید ، بنابراین آنها می توانند به شما کمک کنند.
به تیم دندانپزشکی خود بگویید که به خصوص از درمان دندانپزشکی بدتان می آید. اگر فکر می کنید دلیل آن را می دانید که چه عواملی باعث ترس شما شده است ، به تیم دندانپزشکی خود بگویید.
من از آمپول می ترسم ، چه کاری می توانم انجام دهم؟
بسیاری از افراد از تزریق بی حس کننده موضعی لازم برای بی حس شدن دندان می ترسند. باز هم ، حتماً به کادر درمان دندانپزشکی بگویید که این مسئله ای است که شما را آزار می دهد. ژل های بیهوشی وجود دارد که می توان قبل از تزریق روی ناحیه لثه قرار داد. این ژل لثه را بی حس می کند تا شما نتوانید سوزن را احساس کنید.
بهترین وقت برای مراجعه به دندانپزشک چه زمانی است؟
قرارهای ملاقات را در زمانی از روز تنظیم کنید که در بهترین حالت خود هستید و تعهدات دیگری برای نگرانی ندارید. وقت کافی را در نظر بگیرید تا بتوانید در چارچوب ذهنی آسوده به معالجه بپردازید – با دیر رسیدن و عجله کردن فقط احساس اضطراب شما بیشتر می شود. معمولاً بهتر است قبل از مراجعه به کلینیک یک مقدار خوراکی میل کنید تا در هنگام نشستن روی صندلی احتمال ضعف شما وجود نداشته باشد.
آیا می توانم برای درمان بیهوش شوم؟
در حال حاضر بیهوشی های عمومی به ندرت برای درمان روتین در دسترس می باشند. در صورت نیاز به بیهوشی عمومی ، بیمارستان هایی موجود هستند که تجهیزات ایمنی لازم در آن وجود دارند.
آیا می توانم در صورت نیاز از تیم دندانپزشکی بخواهم که چند دقیقه درمان را متوقف کنند؟
قبل از شروع درمان ، تیم دندانپزشکی علامت های توقف که به معنی “من به استراحت نیاز دارم” را با شما چک می کنند. معمولاً می توانید فقط دست خود را بالا بیاورید و برای چند دقیقه درمان را متوقف کنید تا زمانی که آماده شروع مجدد شوید. وقتی دانستید که می توانید شرایط را کنترل کنید ، اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت. ترس از دندانپزشکی هم در شما کاهش پیدا می‌کند.
آیا میتوانم یک نفر را با خودم به کلینیک بیاورم؟
اگر همراهی با شما به کلینیک بیاید ، معمولاً احساس بهتری پیدا می کنید. به این فکر کنید که چه کسی مناسب همراهی شماست. یک همراه اطمینان بخش اغلب کمک بزرگی برای شماست.
آیا می توانم چیزی با خود ببرم؟
گوش دادن به موسیقی روش خوبی برای کمک به آرامش شماست. برخی از کلینیک ها در اتاق های درمان خود بصورت پیوسته آهنگ ملایم پخش می کنند، اما بهترین راه این است که از هدفون و تلفن یا پخش کننده MP3 خود استفاده کنید تا بتوانید موسیقی مورد نظر خود را داشته باشید.
چه کار دیگری می توانم انجام دهم تا در طول درمان به آرامش خود کمک کنم؟
فکر کردن در مورد چیز دیگری غیر از درمان ، حواس پرتی خوبی است. سعی کنید یک معما در ذهن خود حل کنید یا شاید برای آخر هفته خودتان برنامه ریزی کنید. یا کاری دشوار برای انجام دادن به خود بدهید – سعی کنید هر انگشت خود را به نوبه خود تکان دهید ، بدون اینکه مابقی آنها حرکت کنند.
مشاوره روش دیگری برای مقابله با احساس اضطراب است. این کار معمولاً توسط یکی از اعضای کادر درمان، در یک اتاق دور از جراحی انجام می شود. شما تشویق می شوید که درباره ترس های خود بحث کنید تا بتوانید با آنها کنار بیایید و بر آنها غلبه کنید.
آیا با گذشت زمان اوضاع بهتر می شود؟
همانطور که با دندانپزشک و سایر اعضای تیم دندانپزشکی آشنا شده و به آنها اعتماد دارید ، می بینید که ترس از دندانپزشکی شما کاهش می یابد. با گذشت زمان شما می توانید ترس خود را کنترل کنید ، و مراقبت از دندان می تواند بخشی طبیعی از زندگی شما شود.
اگر در مورد بهداشت دهان و دندان خود به مشاوره رایگان و بی طرفانه نیاز دارید ، می توانید با شماره ۰۲۱۴۹۹۱۳ تماس بگیرید یا بصورت آنلاین با کلیک بر روی اینجا وقت مشاوره ی خود را تنظیم کنید. زنجیره مراکز دندانپزشکی زمرد، همواره در کنار شماست.
پریودانتیکس که تخصص جراحی لثه هم نامیده می‌شود، شاخه‌ای از دندانپزشکی است که به تشخیص و درمان بیماری‌های بافت نرم و سخت (بجز دندان) در حفره دهان می‌پردازد. درمان بیماری‌های لثه، جراحی‌های ماینور و میکروسکوپی دهانی، اعمال زیبایی، مهندسی بافت، بازسازی و پیوند استخوان و بافت نرم دهان و کاشت دندان (ایمپلنت) از کارهای تخصصی این رشته می‌باشد.
پریودانشیم periodontium مجموعه‌ای از بافت‌های نگهدارنده دندانها است که پیرامون آنها را احاطه کرده و شامل لثه و استخوان آلوئول alveolar bone و سمان دندان cementum و رُباط‍های اطراف دندان pdl است.
دندانپزشکی که موفق به گذراندن دوره تخصصی جراحی لثه می‌شود به عنوان پریودنتیست (متخصص جراح لثه) شناخته می‌شود.
پریودنتیست کیست؟
بیمارانی که دارای بیماری پریودنتال (مشکلات لثه)می باشند از خدمات شخصی به نام پریودنتیست بهره می‌برند. یک پریودنتیست دندانپزشکی است که در جهت پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری پریودنتال تخصص گرفته است و مدت سه سال در دانشکده دندانپزشکی آموزشهای ویژه تخصصی را گذرانده است.
پریودنتیست در انجام آخرین تکنیک‌های تشخیصی ودرمان بیماری لثه حرفه ای می‌باشد. علاوه بر این می تواند پروسه های پریودنتال خاصی را به جهت بهبود بخشیدن زیبایی بیماران انجام دهد.
درمان های لثه به دو دسته عمده درمانهای غیر جراحی و درمانهای جراحی تقسیم می‌شود.
درمانهای غیرجراحی:
بر اساس خط مشی درمانی انجمن پریودنتیستها باید درمانها بر اساس حداقل تهاجم و حداکثر بهره وری مالی باشد. این درمانها شامل جرمگیری و تصحیح سطح ریشه می‌باشد.(جرمگیری عمل پاک کنندگی و صاف کردن دقیق سطوح ریشه ای به جهت برداشتن سموم باکتری‌های سطح ریشه است.) عموم پریودنتیست ها توافق دارند که بعد از جرمگیری اکثریت بیماران نیاز به دریافت درمانهای بیشتری مانند جراحی ندارند. به هر حال عمده بیماران نیاز به دریافت درمانهای نگهدارنده(maintenance) جهت حفظ سلامتی دارند. درمانهای غیرجراحی محدودیت های خاص خود را دارد و در صورت عدم دستیابی به سلامتی کامل پریودنتال بعد از درمانهای فوق، پیشنهاد جراحی پریودنتال جهت بازسازی آناتومی صدمه دیده و تسهیل رعایت بهداشت می‌گردد. جراحی پریودنتال زمانی الزامیست که پریودنتیست تشخیص دهد که بافت‌های پریودنتال اطراف دندان ناسالم است و امکان ترمیم آن توسط درمانهای غیرجراحی وجود ندارد.
درمانهای جراحی:
درمانهای جراحی پریودنتال ۴ دسته بسیار مهم دارند:
درمانهای لیزر پریودنتال:
تحقیقات استفاده از لیزر را در جهت بالابردن کارآیی پروسه جرمگیری را تایید می‌کند. علاوه بر این، اگر از لیزر در طی جراحی پریودنتال به صورت مناسب استفاده شود، منجر به خونریزی، تورم و ناراحتی کمتر بیمار می‌گردد. به هر حال لیزر طول موج‌های متفاوتی دارد و باید با حد قدرتی که می تواند به صورت مطمئن و امن در طی پروسه های پریودنتال عمل کند مورد استفاده قرار گیرد. صدمه به بافت‌های پریودنتال زمانی ایجاد می‌گردد که یک طول موج با حد قدرت نامناسب استفاده گردد.
ایمپلنتهای دندانی:
اگر شما قبلا یک دندان را در طی یک بیماری پریودنتال یا به دلایل دیگری از دست داده اید، می توانید از ایمپلنتهای دندانی در جایگزینی دائم دندان استفاده کنید.
پروسه های زیبایی(cosmetic):
علاوه بر پروسه های درمان بیماری لثه، اکثر پریودنتیستها جراحی‌های زیبایی را نیز برای بهبود لبخند بیمار انجام می‌دهند. از مهمتریت پروسه های زیبایی انجام جراحی افزایش طول تاج است.
جراحی افزایش طول تاج:
از این روش زمانی استفاده می‌شود که دندانهای شما واقعا طول تاج مناسب دارد اما عمده طول دندان توسط لثه پوشیده شده است. شما می توانید از یک پریودنتیست در ارتباط با پروسه ای که طی آن بتوانند وضعیت لبخند(gummy smile )شما را تصحیح کند کمک بگیرید.در این وضعیت با وجود طول مناسب تاج چون بافت لثه ای حجیم وجود دارد دندان کوتاه به نظر می‌رسد. جهت رفع این مشکل پریودنتیست جراحی افزایش طول تاج را پیشنهاد می دهد.
این جراحی می‌تواند بر روی یک یا چندین دندان انجام شود و میزان برداشت بافت لثه و استخوان بستگی به طول لبخند بیمار دارد. هرچه میزان بیشتری لب بالا برود به جهت دید میزان برداشت بافت باید بیشتر باشد.
پریودنتیست ممکن است جراحی افزایش طول تاج را به جهت ایجاد امکان ترمیم بر روی یک دندان پیشنهاد دهد.اگر دندان پوسیده باشد یا زیر خط مارجین لثه شکسته باشد یا این که ساختار دندانی برای یک پروتز( روکش دندان) ناکافی باشد، باز هم نیاز به این جراحی است. جراحی افزایش طول تاج حد استخوان و لثه را در حدی قرار می‌دهد که مقدار بیشتری از دندان به جهت درمانهای ترمیمی در اختیار قرار گیرد.
با این جراحی قدرت جویدن و زیبایی بیمار بهبود می‌یابد. ایجاد یک خط لبخند جدید و زیبا و افزایش سلامتی بافت لثه، کلیدهای اصلی جویدن و تکلم همراه با افزایش راحتی و اعتماد به نفس است.
مراقبتها
اطراف دندانها را بافت لثه در بر گرفته است. سالم بودن لثه سلامت دندانها را تحت تاثیر قرار می دهد. در صورت وجود پلاک میکروبی بافت لثه ملتهب می شود. استمرار این امر سبب جدا شدن بافت لثه از دندان و ایجاد پاکت اطراف آن می شود. این پاکتها محل تجنع میکروبها بوده و سبب پیشرفت بیماری لثه و تحلیل استخوان اطراف دندان می شوند.
وجود جرم اطراف دندان نیز سبب تحلیل استخوان و کوتاه شدن عمر دندان می شود. استفاده منظم از مسواک و نخ دندان سبب سلامت لثه و جلوگیری از ایجاد پلاک میکروبی اطراف دندان می گردد.
بهداشت دندانهای طبیعی
۱) مسواک مناسب: مسواک مناسب دارای سر کوچک و الیاف نرم است. در واقع مسواک سخت بهتر از نوع نرم دندانها را تمیز نمی کند. بلکه در عین حال که به لثه ها صدمه بیشتری وارد می کند می تواند سبب سایش دندانها، تحلیل لثه و ایجاد حساسیت در دندانها شود.
۲) خمیر دندان مناسب: عمل اصلی خمیردندان تامین مواد لازم جهت تمیز کردن راحت تر دندان است و حاوی مواد خوشبو کننده و خوش طعم جهت ایجاد بوی خوش دهان و معمولاً حاوی فلوراید نیز می باشد تا سبب مقاومت بیشتر مینا نسبت به پوسیدگی شود. انواع خمیر دندانها با ترکیبات متفاوت در بازار موجود هستند. در افراد نرمال بدون حساسیت دندانی بهتر است از خمیردندانهای با مواد ساینده متوسط استفاده شود. افراد سیگاری بهتر است از خمیر دندانهای مخصوص که دارای مواد ساینده بیشتری هستند استفاده کنند و افراد دارای حساسیت دندانی بهتر است از نوع دارای مواد ساینده کم استفاده کنند.
۳) نحوه مسواک زدن: مسواک باید در محل تلاقی لثه و دندان با زاویه ۴۵ درجه نسبت به محور دندان قرار گیرد. موهای مسواک رو به لثه و به طرف شیار لثه ای است. سطوح داخلی نیز به همین ترتیب مسواک می شود. به طور کلی کلیه سه سطح دندانها (سطح بیرونی، سطح داخلی، سطح جونده) با مسواک و سطوح طرفی با نخ دندان باید تمیز شوند.
برای مسواک زدن سطوح داخلی دندانهای جلوی فک بالا و پایین مسواک را به طور عمودی قرار می دهیم و با حرکت دورانی این سطوح را تمیزمی کنیم. برای مسواک زدن سطوح جونده موهای مسواک را روی سطوح دندان قرار داده و این سطوح را به صورت دورانی مسواک می کنیم.
بد مسواک زدن حتی اگر ۲۰ بار هم در روز انجام شود به بهبود وضعیت بهداشت دهان کمکی نمی کند. بهتر است مسواک زدن چند بار در روز به روش مناسب انجام شود و تمامی نواحی تمیز شوند (بعد از هر وعده غذایی و قبل و بعد از خواب)
۴) مسواک برقی: مسواکهای برقی نیز که با مارکهای متفاوت موجود هستند همان کار مسواک های معمولی را انجام می دهند. و مخصوصاً جهت افرادی که از توانمندی دستی پائین تری برخوردار هستند مثل افراد سالمند و کودکان بیشتر مفید هستند.
۵) نخ دندان: نخ دندان یکی از اصلی ترین وسایل بهداشتی می باشد. مسواک زدن بدون استفاده از نخ دندان یعنی تمیز نکردن سطوح طرفی (بین دندانی) که دارای بیشترین گیر غذائی نیز می باشند. تمیز نکردن این نواحی دندان را مستعد پوسیدگی می کند.
۶) دهانشویه: دهانشویه ها در موارد خاص باید تجویز شود و چنانچه به صورت روتین از آنها استفاده شود می تواند فلور نرمال دهان را بر هم بزند.
بهداشت ایمپلنتهای دندانی
به مجردی که ایمپلنت ها در داخل دهان قرار داده می شوند ،باید سطح آنها تمیز نگاه داشته شود. وسایل متعددی به تمیز کردن پروتز واباتمنت های ایمپلنت کمک می کند که شامل مسواک های معمولی یا برقی، نخ دندان معمولی،سوپرفلاس، مسواک بین دندانی و…می باشند.
۱) مسواک بین دندانی: نوعی مسواک است که جهت دسترسی و تمیز کردن پایه ایمپلنت و بین دندان ها طراحی شده است. این وسیله شبیه به شیشه شور است. این نوع مسواک برای فضاهایی با اندازه های متفاوت در دسترس اند و با حرکت ساده جلو و عقب که به دفعات بین دندانها صورت می گیرد، عمل تمیز کردن را انجام می دهد.
۲) سوپرفلاس: این نوع نخ دندان از سه قسمت ساخته شده است، یک سر آن از پلاستیک سخت می باشد که می توان ان را از زیر روکش ها وپلهای ثابت رد کرد، قسمت بعدی ابری است که ضخیم تر است و می توان با آن زیر پل ها و پایه های ایمپلنت را به راحتی تمیز کرد و قسمت سوم مثل نخ دندان معمولی عمل می کند و جهت استفاده در دندانهای طبیعی است.
۳) آب پاش های داخل دهانی: آب پاش های دهانی بهترین وسیله جهت نظافت نواحی ایمپلنت شده دهان می باشد. البته باید به خاطر داشته باشیم این وسائل جایگزین نخ دندان و سوپرفلاس نیستند. این وسیله می تواند پلاک میکروبی و باقی مانده مواد غذایی را بردارد و و لثه را ماساژ دهد.
۴) بهداشت اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت: اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت دارای پایه هائی در داخل دهان بیمار و دارای قطعاتی برروی دست دندان بیمار می باشند. باید توجه داشت که پایه های اوردنچر درداخل دهان باید با دقت با استفاده از خمیر دندان حاوی مواد ساینده کم مسواک زده شود. پروتز متحرک بیمار نیز در خارج از دهان با استفاده از مسواک پروتز و مایع صابون غیر معطر یا مایع ظرفشوئی باید شسته شود. باید توجه داشت استفاده از خمیر دندان حتی نوعی که دارای مواد ساینده کم می باشد سبب سایش دندانهای دنچر (دست دندان) می شود.
· بیماران دارای دست دندان باید شبها آنها را از دهان خارج کرده و داخل ظرف محتوی آب معمولی قرار دهند. در صورت ایجاد جرم و رسوب برروی دنچرها می توان یا از مواد تمیز کننده دنچر که در داروخانه ها موجود است استفاده شود و یا از سرکه بی رنگ استفاده کرد. در صورت استفاده از سرکه میتوان دنچر را چند ساعت در آن قرار داد و بعد با مسواک آن را برس زد.
· بیماران دارای ایمپلنتهای دندانی باید به صورت ادواری جهت کنترل وضعیت ایمپلنت خود به متخصص پروتز مراجعه کنند.
